mini-turboblower voor 10 kW brandstofcel

Toen de elektrische en gelijkstroommotortechnologie voor het eerst werd ontwikkeld, werd een groot deel van de apparatuur voortdurend onderhouden door een operator die was opgeleid in het beheer van motorsystemen. De allereerste motormanagementsystemen waren vrijwel volledig handmatig, waarbij een begeleider de motoren startte en stopte, de apparatuur schoonmaakte, eventuele mechanische defecten repareerde, enzovoort.

De eerste DC-motorstarters waren ook volledig handmatig, zoals weergegeven in deze afbeelding. Normaal gesproken kostte het de operator ongeveer tien seconden om de reostaat langzaam over de contacten te bewegen om het ingangsvermogen geleidelijk op te voeren tot de bedrijfssnelheid. Er waren twee verschillende klassen van deze reostaten, één die alleen werd gebruikt om te starten, en één voor starten en snelheidsregeling. De startweerstand was goedkoper, maar had kleinere weerstandselementen die zouden doorbranden als dat nodig was om een ​​motor met een constant verlaagd toerental te laten draaien.

Deze starter is voorzien van een magnetische vasthoudfunctie zonder spanning, die ervoor zorgt dat de reostaat naar de uit-positie springt als de stroom uitvalt, zodat de motor later niet probeert opnieuw op te starten in de positie met volledige spanning. Het heeft ook een overstroombeveiliging die de hendel naar de uit-positie schakelt als er een overmatige stroom boven een ingestelde hoeveelheid wordt gedetecteerd.